سرقت ادبی چیست؟ محققان مدتهاست که نگران سرقت ادبی هستند. عمل سرقت ادبی شامل کپی کردن کار، ایده یا کلمات شخص دیگری و ادعا کردن آنها به عنوان متعلق به خودتان است. دانشمندان این را یک تخلف جدی دانشگاهی می دانند که مغایر با اصول علمی است. در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
روش های مختلفی برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی وجود دارد. تحقیقات علمی با انواع سرقت ادبی زیر مواجه است:
1. سرقت علمی مستقیم
سرقت ادبی به شکل مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند، اما به درستی به آنها اعتبار نمی‌دهد. سرقت ادبی از این نوع جدی ترین جرم محسوب می شود و می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و عواقب قانونی برای محقق داشته باشد.
تعدادی از روش‌ها می‌توانند منجر به سرقت علمی مستقیم شوند، از جمله کپی کردن متن از منابع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و کپی کردن متن از یک دستنوشته منتشر نشده. علاوه بر این، سرقت ادبی مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که محقق از تصاویر یا ارقام بدون انتساب یا مجوز مناسب استفاده کند. ارجاع صحیح و مجوز منابع برای محققین ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
یک دستنوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. خط قبلی در آن استفاده شده است. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
پژوهشگران باید همواره منابع را به درستی اعتبار بخشند و آثار و نظریات دیگران را از زبان خود ارائه دهند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
سرقت موزاییک راه های مختلفی وجود دارد، از جمله استفاده از متن از منابع مختلف بدون استناد مناسب، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد کافی.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان باید به درستی از همه منابع استناد کنند و در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
سرقت علمی مقاله و پیامدهای آن
عواقب سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند شدید باشد. محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود می تواند با عواقب زیر روبرو شود:
رد نسخه خطی
دست نوشته ای که مشخص شود حاوی سرقت ادبی است به احتمال زیاد کاملاً رد خواهد شد. می تواند به اعتبار و شهرت یک محقق آسیب قابل توجهی وارد کند که ضربه مهمی به حرفه او می شود. دانشمندانی که نسخه های خطی آنها رد شده است نیز ممکن است بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه کارشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار پژوهشگران در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. در آینده، اگر محقق احترام و اعتماد خود را از دست بدهد، ممکن است در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده دچار مشکل شود. همچنین ممکن است یک شهرت آسیب دیده بر آینده شغلی یک محقق تأثیر بگذارد و چشم اندازهای آینده او را محدود کند.
پیامدهای قانونی
محققان دریافتند که در صورت سرقت ادبی، در صورت نقض قوانین کپی رایت، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شوند. سرقت ادبی نقض حقوق شما به عنوان نویسنده تلقی می شود زیرا قوانین کپی رایت از حقوق شما به عنوان نویسنده محافظت می کند. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
مدرک تحصیلی نیز می تواند به دلیل سرقت ادبی باطل شود. وقوع این اتفاق برای یک محقق می تواند برای آینده شغلی آنها مخرب باشد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل جهانی سرقت ادبی وجود دارد و ایران نیز از آن مصون نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران در سال های اخیر برای جلوگیری از سرقت ادبی و حفظ یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. کسانی که در ایران مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی، می توانند با مجازات شدیدی روبرو شوند.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. تحقیقات انجام شده توسط موسسات دانشگاهی و محققین باید از دستورالعمل ها و مقررات دقیق تعیین شده توسط MSRT پیروی کنند.
متهمان سرقت ادبی در ایران ممکن است با مجازات های سختی برای جرایم خود مواجه شوند. برای تعیین شدت مجازات، باید میزان سرقت ادبی ارزیابی شود. از جمله مجازات های رایج در ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
قوانین ایران سرقت ادبی را با لغو مدرک جریمه می کند. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اگر محققی به سرقت ادبی متهم شود، انجام پژوهش ممکن است به حالت تعلیق درآید. ممکن است دسترسی آنها به منابع و بودجه را محدود کند و توانایی آنها را برای ادامه کار محدود کند.
ممنوعیت انتشار
ممنوعیت انتشار ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند اعمال شود. بنابراین تا مدتی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در نتیجه، شغل و شهرت آنها ممکن است آسیب ببیند.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که مرتکب سرقت ادبی شناخته شوند، جریمه نقدی نیز در نظر گرفته شود. بستگی به میزان سرقت ادبی دارد که جریمه چقدر خواهد بود.
پیامدهای قانونی
در موارد سرقت ادبی، اگر محققین به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است جریمه یا زندانی شوند.
ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. برای اطمینان از رعایت اخلاق تحقیق و حفظ یکپارچگی، MSRT کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) را ایجاد کرده است. NREC به عنوان بخشی از مأموریت خود برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل‌هایی را برای تحقیقات اخلاقی تدوین کرد و به محققان پشتیبانی و آموزش ارائه کرد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. آنها به محققان آموزش و پشتیبانی می دهند و اطمینان می دهند که دستورالعمل های اخلاقی در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می شود.
ابزارهای تشخیص ادبیات
تورنیتین
این ابزار کار دانشجویی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. تجزیه و تحلیل شباهت یافت شده بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزاری کاربرپسند که یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و ببینید کدام قسمت‌های دستنوشته شما مشابه آنهایی است که در جاهای دیگر منتشر شده است. دانشمندان و ناشران از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly املا و گرامر و همچنین تشخیص سرقت ادبی را فراهم می کند. این نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هر شباهتی را می یابد. ابزار بررسی سرقت ادبی Grammarly معمولاً توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
با Copyscape، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه نسخه خطی خود با آثار منتشر شده و برجسته کردن هرگونه شباهت تشخیص دهید. گزارش سرقت علمی اینترنتی توسط این ابزار و همچنین بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. دانشجویان و محققان معمولاً از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی با چه ابزاری انجام می شود؟
بازرسی دستی
ابزار مهمی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود، بازرسی دستی است. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی از طریق نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، ابزار دیگری که توسط داوران استفاده می شود، قابل دستیابی است. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع ابزار دیگری است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. در طول فرآیند بررسی، بازبینان مراجع ذکر شده در نسخه خطی را با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می کنند. استفاده از این روش تضمین می کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. در صورت وجود هرگونه مغایرت، ممکن است نیاز به بررسی بیشتر باشد.
پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاصی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند تا از سرقت علمی در مقالات علمی جلوگیری کنند. در زیر برخی از مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آمده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید از نقل قول های صحیح برای جلوگیری از سرقت ادبی استفاده کنند. دادن اعتبار به نویسنده اصلی هنگام استفاده از اثر شخص دیگری ضروری است. در پایان مقاله، فهرست منابع و استنادهای درون متنی وجود دارد. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی را در نقل قول های درون متنی خود وارد کنید. منابع در مقاله باید بر اساس حروف الفبای نام خانوادگی نویسنده، به ترتیب استفاده، فهرست شوند.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی که سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهند، چک کننده سرقت ادبی هستند. برای محققان، ابزارهای آنلاینی در دسترس هستند که می توانند به آنها کمک کنند تا کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و می تواند هر شباهتی را شناسایی کند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان کمک می‌کند قبل از ارسال مقالات خود، سرقت ادبی را شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری استفاده می کند و کمی ساختار کلمات و جمله را تغییر می دهد.
ترجمه باید با استفاده از کلمات و ساختار جمله خود محقق انجام شود. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین حمایت از حقوق نویسندگان اصلی به عنوان قوانین کپی رایت شناخته می شوند. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. ممکن است برای محققان برای استفاده از فرم ها یا آثار خاص مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
استفاده از کلمات خود در مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. ارائه کار یا ایده های دیگران به زبان خودشان عمل خوبی برای محققین است. هر زمان که از یک نقل قول مستقیم استفاده می کنید، باید آن را در گیومه نقل کنید و به درستی آن را به نویسنده اصلی نسبت دهید. هنگام جمع‌بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
حفظ سوابق دقیق منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی ضروری است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. در پایان مقاله، فهرست مرجع باید بر اساس این اطلاعات ایجاد شود. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع، محققین باید سوابق دقیقی داشته باشند.
کار خود را مرور کنید
تحقیق باید قبل از ارسال بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تمام منابع اعتبار داده شده اند و از سرقت ادبی اجتناب شده است. یک نسخه خطی نیز باید تصحیح شود تا مطمئن شود که فاقد اشتباهات دستوری و املایی است. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع شناسایی و تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
محققان باید استنادهای مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، نوشتن با کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود را قبل از ارسال در نظر بگیرند.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی به یکپارچگی تحقیقات علمی کمک می کنند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
محققان باید در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی و اطمینان از اصیل بودن کارشان و مطابقت با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی کوشا باشند. برای دانشمندان مهم است که بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی جامعه علمی دنبال کنند.